در ادامه مطلب قبلی در مورد تأثیرات رنگ بر بازاریابی و فروش، اینبار قصد آن را داریم که توضیحات کاملتری در مورد روانشناسی رنگ ارائه دهیم؛ بر اساس تحقیق یک روانشناس آمریکایی که در دهه ۶۰ و ۷۰ قرن بیستم صورت گرفته، انتخاب رنگ می تواند خریداران یک کالا را به شدت تحت تاثیر قرار دهد وی با بسته بندی یک نوع مشخص از قهوه در چهار ظرف به رنگ های (زرد، قهوه ای، آبی و صورتی) به این نتیجه رسید که ظرف زرد مورد توجه تعداد بسیار اندکی از مشتریان قرار گرفت. مردم بر این باورند که انواع (شیرینی، نان، شکلات و قهوه) در بسته بندی های صورتی رنگ، رایحه دل انگیزتری دارند و می توان در کمال اختیار و با میل پول بیشتری بابت این کالاها پرداخت نمود، همچنین بسته بندی لوازم آرایشی و بهداشتی در بسته بندی های صورتی رنگ باعث می شود تا این محصولات نیز با استقبال و افزایش فروش مواجه شون.

رنگ سیاه

• سیاه، تمامی طیف رنگ ها را جذب می کند.
• سیاه معمولا به عنوان نماد ترس یا شیطان مورد استفاده قرار می گیرد اما به عنوان نشانگر قدرت نیز شناخته می شود.
• رنگ سیاه در بسیاری از فرهنگ ها برای مراسم سوگوارری مورد استفاده قرار می گیرد.
• در مصر قدیم، رنگ سیاه نشانگر زندگی و تولد دوباره بود.
• رنگ سیاه معمولا به دلیل لاغر نشان دادن در نمایش های مد مورد استفاده قرار می گیرد.

رنگ سفید

• رنگ سفید، نماد معصومیت و پاکی است.
• رنگ سفید می تواند در انسان احساس فضای بیشتر به وجود آورد.
• رنگ سفید معمولا نشانگر سرما، پاکیزگی و آرامش است. اتاقی که کاملا به رنگ سفید نقاشی شده باشد ممکن است جادار و بزرگ به نظر آید اما خالی و سرد است. بیمارستان ها و کادر پزشکی از رنگ سفید برای ایجاد حس پاکیزگی استفاده می کنند.

رنگ قرمز

• رنگ قرمز، رنگ گرمی است که برانگیزاننده هیجانات قوی است.
• رنگ قرمز، نشانگر صمیمیت و علاقه است.
• رنگ قرمز، به وجود آورنده احساس شور و هیجان است.
• رنگ قرمز، تحریک کننده احساس خشم و عصبانیت است.

رنگ آبی

• آبی، رنگ مورد علاقه بسیاری از مردم و محبوب ترین رنگ در بین مردان است.
• رنگ آبی، احساس آرامش را به وجود می آورد و معمولا نشانگر صلح، امنیت و نظم است.
• رنگ آبی معمولا برای دکور دفاتر مورد استفاده قرار می گیرد زیرا تحقیقات نشان داده است که افراد در اتاق های آبی کارآیی بیشتری دارند.
• رنگ آبی با وجودی که جز محبوب ترین رنگ هاست اما یکی از رنگ هایی است که کمتر اشتها را بر می انگیزد. در برخی از برنامه های کاهش وزن توصیه می شود که غذای خود را در بشقاب های آبی بکشید. رنگ آبی به ندرت به صورت طبیعی در خوراکی ها وجود دارد.

رنگ سبز

• رنگ سبز، نشانگر آرامش، خوشبختی، سلامتی است.
• پژوهشگران دریافته اند که رنگ سبز می تواند باعث افزایش قابلیت خواندن گردد. برخی از دانش آموزان و دانشجویان با قرار دادن یک برگه شفاف سبز رنگ بر روی صفحه کتاب، می توانند مطالب را با سرعت بیشتر از حد معمول بخوانند و درک کنند.
• از رنگ سبز در دکوراسیون به دلیل آرام بخشی آن استفاده می شود.
• رنگ سبز باعث کاهش استرس می شود.

رنگ زرد

• رنگ زرد، رنگی گرم و شاد است.
• رنگ زرد به دلیل مقدار زیاد نوری که منعکس می کند، بیشتر از بقیه رنگ ها چشم را خسته می کند. استفاده از رنگ زرد برای پس زمینه کاغذ یا نمایشگر کامپیوتر می تواند باعث چشم درد یا در حالت های خاص از دست دادن بینایی گردد.
• رنگ زرد می تواند احساس رنجیدگی و خشم را به وجود آورد. با وجودی که رنگ زرد به عنوان یک رنگ شاد شناخته می شود اما بیشتر مردم در اتاق های زرد رنگ، هیجان شان را از دست می دهند و بچه ها نیز در اتاق های به رنگ زرد بیشتر گریه می کنند.
• چون رنگ زرد، از بقیه رنگ ها زودتر دیده می شود، بیشتر از بقیه برای جلب توجه مورد استفاده قرار می گیرد.

رنگ ارغوانی

• رنگ ارغوانی نماد وفاداری و ثروت است.
• رنگ ارغوانی نشانگر عقل و معنویت است.
• رنگ ارغوانی خیلی کم در طبیعت وجود دارد و به همین دلیل ممکن است به عنوان نشانه مصنوعی یا غیرعادی بودن در نظر گرفته شود.

رنگ قهوه ای

• رنگ قهوه ای، رنگی طبیعی است که برانگیزاننده حس قدرت و اطمینان پذیری است.
• رنگ قهوه ای، حس گرما، محبت، آسایش و امنیت را به ذهن می آورد.
• رنگ قهوه ای همچنین می تواند حس غم و انزوا را به وجود آورد.
• رنگ قهوه ای معمولا بیانگر طبیعی بودن، زمینی بودن و متفاوت بودن است، اما گاهی می تواند نشانگر پیچیدگی نیز باشد.

رنگ نارنجی

• رنگ نارنجی، ترکیب زرد و قرمز است و به عنوان یک رنگ انرژی زا در نظر گرفته می شود.
• رنگ نارنجی، احساس هیجان، گرما و شور و شوق را به ذهن می آورد.
• رنگ نارنجی، معمولا برای جلب توجه مورد استفاده قرار می گیرد.

رنگ صورتی

• رنگ صورتی اثر آرام بخشی دارد. در ورزشگاه ها معمولا رختکن تیم حریف را به رنگ صورتی نقاشی می کنند تا بازیکنان آنها کم انرژی و منفغل شوند.
• با وجودی که اثر آرام بخشی رنگ صورتی مشخص شده است ولی پژوهشگران دریافته اند که این اثر تنها در خلال مواجهه اولیه به وجود می آید. مثلا هنگامی که از این رنگ در زندان ها استفاده شد، زندانیان پس از عادت کردن به آن، حتی ناآرام تر از قبل شدند.

انواع تاکتیک های بازاریابی رقابتی در بازار

مطالعات درباره گزارش های تصمیم گیری نشان می دهد که نیمی از تصمیمات اتخاذ شده در سازمان به خاطر تاکتیک های ضعیف با شکست مواجه شده اند (نوت، ۱۹۹۹: ۷۵- ۹۰). تاکتیک، یک طرح عملیاتی ویژه است که به تفصیل نشان می دهد چگونه باید یک استراتژی را اجرا کرد و چه زمان و کجا آن را اعمال نمود؟ تاکتیک بر اساس ماهیتی که دارند، در مقایسه با استراتژی ها دارای افق زمانی کوتاه تر و قلمرو محدودتری هستند. بنابراین تاکتیک ها را (مثل سیاست ها) می توان حلقه رابطی بین دو مرحله تدوین و اجرای استراتژی تلقی کرد. برخی از تاکتیک های موجود برای اجرای استراتژی های رقابتی عبارتند از: تاکتیک های زمانی (چه زمانی) و تاکتیک های مکان بازار (کجا).

• تاکتیک های زمانی: چه وقت رقابت کنیم؟

پیش قراول (پیشگام):

شرکتی است که برای اولین بار اقدام به تولید و فروش یک کالا یا خدمت جدید می کند. پیش قراول بودن در یک صنعت جدید یا در یک کشور خارجی، منجر به سهم بزرگتر از بازار و ثروت بیشتری برای سهامداران می شود (لی و همکاران، ۲۰۰۰: ۲۳).

پس گام:

پیش قراول بودن، مضراتی هم دارد: از جمله از دست دادن مزایایی که شرکت های پس گام از آن بهره مند می شوند. این شرکت ها می توانند از پیشرفت های تکنولوژیک دیگران تقلید کنند (و در نتیجه هزینه های تحقیق و توسعه خود را پایین نگه دارند)، با آگاه شدن از وضعیت بازار محصولات جدید، ریسک خود را حداقل کنند و از کم توجهی طبیعی شرکت های پیش قراول به بخش هایی از بازار، به نفع خود استفاده کنند(چو و همکاران، ۱۹۹۸ :۵۰۵). با وجود این، تحقیقات نشان می دهند که مزایای پیش گام ها را نمی توان در تمامی صنایع عمومیت داد: چرا که تفاوت هایی در موانع ورود و منابع رقبای ویژه وجود دارد (شوونکر و همکاران، ۱۹۹۸: ۱۱۲۷-۱۱۴۳).

• تاکتیک های موقیعت بازار: کجا رقابت کنیم؟

یک شرکت یا واحد تجاری می تواند یک استراتژی رقابتی را به شکل تهاجمی یا تدافعی اجرا کند. یک تاکتیک تهاجمی معمولا” در موقعیت بازار رقیب موجود اجرا می شود. در مقابل، یک تاکتیک تدافعی معمولا” در بازار فعلی خود شرکت و به عنوان دفاعی در برابر حمله احتمالی رقیب اجرا می شود (فاهی، ۱۹۸۹: ۱۷۸- ۲۰۵).

تاکتیک تهاجمی:

برخی از روش های مورد استفاده برای حمله به موقعیت یک رقیب عبارتند از ( هانگر و همکاران،۲۰۰۷: ۸۸-۸۹):

حمله از جلو:

شرکت حمله کننده اصطلاحا” با رقیب خود به صورت شاخ به شاخ در هر زمینه ای رقابت می کند: از قیمت محصولات گرفته تا عملیات پیشرو و کانال های توزیع.

مانور ایذایی:

ممکن است شرکت مهاجم تصمیم بگیرد به جای حمله به نقطه قوت رقیب و شاخ به شاخ شدن با او، به بخشی از بازار که رقیب در آنها ضعیف است، حمله ور شود.

شبیخون:

در این تاکتیک بر گرفتن بازار رقیب مدافع از طریق عرضه نوع جدیدی از محصول که بتواند محصول رقیب را کنار بزند و جایگزین آن بشود، تاکید می شود.

محاصره:

در این تاکتیک که شکل تکامل یافته دو روش قبلی است. شرکت یا واحد کسب و کار مهاجم، موقعیت رقیب را از حیث محصولات یا بازارها یا هر دو، به محاصره خود در می آورد.

جنگ چریکی:

ممکن است شرکت به جای حمله پیوسته، پر هزینه و منابع بر به رقیب، تصمیم بگیرد به او ضربه بزند و فرار کند. جنگ چریکی عبارتند از حملات کوچک و فشار به بخش های مختلف بازار یک رقیب.

تاکتیک دفاعی:

هدف از اجرای تاکتیک های دفاعی، پایین آوردن احتمال حمله، کم کردن اثرات حمله یا کاهش شدت آن است. آنها بر کاهش عمدی سودآوری در کوتاه مدت برای کسب سودآوری بلند مدت تاکید می کنند (پورتر، ۱۹۸۵: ۴۸۵-۵۱۲).

ایجاد موانع ساختاری:

موانع ورود، راه های حمله مهاجم را مسدود می کنند. بنابر نظر پورتر، برخی از مهم ترین این موانع عبارتند از:

عرضه طیف کاملی از محصولات موجود:

در هر بخش از بازار که سودآور است. به منظور بستن و مسدود کردن کلیه مبادی ورود رقبا ( مثلا”، کوکاکولا نوشابه های بدون گاز را که سود چندانی هم نداشت، برای خالی نگه داشتن قفسه رقبا عرضه کرد).

افزایش احتمال مقابله به مثل رقیب:

از این تاکتیک برای افزایش تهدید مقابله به مثل رقیب در برابر حمله شرکت استفاده می شود. مثلا” ممکن است مدیریت شرکت از کاهش تدریجی سهم بازار از طریق کاهش چشمگیر قیمت ها به وسیله مقابله با عملیات پیش برد رقیب حمایت کند.

کاهش انگیزه حمله:

این تاکتیک بر کاهش انتظارات رقیب از کسب سودهای آتی در یک صنعت، تاکید می کند. یک شرکت می تواند عمدا” قیمت ها را پایین نگاه دارد و روی اقدامات کاهش دهنده هزینه ها سرمایه گذاری کند. پایین نگاه داشتن قیمت های محصولات، تا حد بالا باعث می شود که رقیب جدید سودی در ورود به آن صنعت نکند.

من در رقابت با هیچکس جز خودم نمی باشم. هدف من مغلوب نمودن آخرین کاری است که انجام داده ام. “بیل گیتس”

مدیریت زنجیره تامین

زنجیره تامین ، تأمین کننده تا مصرف کنندگان نهایی سازمان را در بر می گیرد. سازمانهایی که در زنجیره تامین حضور دارند شامل تولیدکنندگان، نمایندگیها، توزیع کنندگان، عمده فروشان، واسطه و خرده فروشان هستند. اخیراً مؤسسات حمل و نقل، سازمانهای خدمات مالی و دیگر سازمانهای تسهیل کننده نیز جزء فعالیتهای زنجیره تامین قلمداد می شوند. درگذشته، زنجیره تامین به معنی پیوند بین تأمین کننده و تولید کننده بود، درحالی که کانال توزیع به پیوندهای موجود از تولید کننده تا مصرف کنندگان نهایی اشاره داشت. واژه زنجیره تامین که به آن زنجیره تامین ارزش افزوده نیز گفته می شود، برای شناسایی مجموعه سازمانهایی که به دنبال آن هستند تا کالاها و خدمات را از منبع تأمین به سمت مصرف کنندگان نهایی حرکت دهند، استفاده می شود. به این ترتیب، زنجیره تامین به شبکه ای از فرآیندها و سازمانهای کسب و کار گفته می شود که مواد خام را از تولیدکنندگان و توزیع کنندگان به مصرف کنندگان و سازمانهای مصرف کننده نهایی انتقال می دهند.

مدیریت زنجیره تامین به دنبال آن است که به سطوح بالایی از اثر بخشی و کارآیی دست پیداکند. اثربخشی مستلزم زنجیره تامین است که مؤثر ترین ترکیب سازمانها را فراهم می کنند. کارآیی مستلزم عمل کردن زنجیره تأمین در بالاترین سطح ممکن کارآیی است. تعیین اینکه کدام یک از زنجیرهای تأمین استفاده شود و زنجیره های مختلف چگونه به صورت یکپارچه استفاده شوند، ابتکار استراتژیک مهمی به شمارمی رود. این تصمیم ها ممکن است توسط تولیدکنندگان و دیگر عوامل حاضر در زنجیره تامین اتخاذ گردد. ممکن است بین زنجیره های تأمین متفاوت، اختلاف به وجود آید، ولی اگر استراتژی های چندگانه استفاده نشوند، احتمالاً فرصت ها از دست خواهند رفت. رشد بیش ازحد اینترنت باعث شده که به دلیل ایجاد دسترسی مستقیم به مصرف کنندگان نهایی و اعضای زنجیره تأمین، بعد جدیدی به مدیریت زنجیره تأمین اضافه شود.

ارتباط مستقیم، استفاده از واسطه ها:

اولین گام مهم در تنظیم استراتژی زنجیره تأمین، تصمیم گیری درباره ارتباط مستقیم با مصرف کنندگان نهایی یا دسترسی به آنها از طریق سازمانهای واسطه است. معمولاً این تصمیم ها توسط تولید کنندگان کالاها یا خدمات اتخاذ می شود. درعین حال، ممکن است این تصمیم توسط سازمانی دارای پایگاه اینترنتی مانند(آمازون) گرفته شود.

شرکت کامپیوتری (دل) نمونه ای از تولید کنندگانی است که با استفاده از فروشندگان، ارتباطات مخابراتی و اینترنت با مشتریان صنعتی خود از توزیع مستقیم استفاده می کند. عوامل متعددی ممکن است به استفاده از توزیع مستقیم اشاره داشته باشد، البته این عوامل الزاماً در تصمیم گیری مربوط به یک توزیع مستقیم خاص به کارنمی رود. این عوامل به سه گروه مهم تقسیم   می شوند؛

• ملاحظات مربوط به خریداران،
• ویژگی های کالا،
• ملاحظات مالی و کنترلی.

اینترنت به ویژه برای تولیدکنندگان کالاهای مختص مؤسسات صنعتی و سازمانهای دیگر، امکان توزیع مستقیم مهمی رافراهم کرده است. بسیاری از تولید کنندگان به عنوان بخشی از استراتژی های چند زنجیره ای خود، دسترسی اینترنتی به مصرف کنندگان نهایی خود را فراهم کرده اند. این شرکت ها می توانند از طریق اینترنت به صورت (برخط) کاتالوگ ها را ببینند.  ۱۳۲۰۰۰مصرف کننده در ۱۴۴ کشور جهان در سایت اینترنتی شرکت ثبت نام کرده اند و هر روز بالغ بر ۱۳۰۰۰۰ تماس با این سایت برقرار می شود.