اصطلاح “ابر رویداد” در مبحث رویداد ها در مطالعه های حوزه گردشگری وجود دارد.

فستیوال کَن و المپیک های ورزشی نمونه هایی از یک ابر رویداد هستند. در همین راستا پیاده روی اربعین به دلیل جمعیت شرکت کننده در آن و دستاورد های ناشی از آن، قابلیت یک ابر رویداد مذهبی را داراست. نگاه علمی به پدیده اجتماعی و فرهنگی اربعین نیاز به ساختارمند شدن این رویداد را دارد چرا که، تجربه نشان داده است که اگر چنین پدیده هایی به حال خود رها شوند، در ادامه از راه اصلی خارج می شوند یا دستاویز عده ای قرار می گیرند که به اربعین نگاه دیگری دارند.

از دیدگاه گردشگری مذهبی، در رویداد “پیاده روی اربعین“، نمی توان وجه تمایزی بین میهمان و میزبان قائل شد. در اغلب رویداد های گردشگری، دولت ها نقش بسزایی در مدیریت رویداد دارند اما، در “پیاده روی اربعین” دولت ها کمترین نقش را دارند و نقش اصلی را بخش خصوصی و مردمی ایفا می کنند. بنابراین باید به اربعین علاوه بر گردشگری مذهبی و  نگاه اقتصادی در حوزه گردشگری، نگاه اجتماعی و فرهنگی منحصر به فردی نیز داشت.

قدمت این رویداد را می توان از سال ۲۰۰۰ به بعد دانست. از زمان پیامبر(ص) پیاده روی به سمت یک مقصد مقدس مرسوم بوده است و می توان گردشگری مذهبی را از شکل های اولیه گردشگری دانست، به مرور زمان در ایران این نوع از گردشگری مذهبی در دوره صفویه رایج شد: (برای مثال پیاده روی به سمت مشهد مقدس که امروزه نیز همچنان در مناسبت های مذهبی می توان آن را مشاهده کرد.) نکته مورد توجه در حوزه گردشگری مذهبی و رویداد اربعین در این است که، عدد چهل از ابتدا در میان ایرانیان و دین اسلام مقدس بوده است و از این زاویه اگر بنگریم، یکی از علت های برگزاری پیاده روی اربعین نیز به این عامل بر می گردد.

پیاده روی اربعین، ابر رویداد گردشگری مذهبی…..

ریشه اصلی این نوع پیاده روی ها را می توان به نوعی به ایرانی هایی که در حوزه علمیه نجف مشغول تحصیل بودند ارتباط داد با توجه به بُعد تاریخی که ذکر شد پیاده روی اربعین را می توان یک گردشگری مذهبی با ریشه ایرانی در نظر گرفت و بنابراین می توان به دنبال ثبت جهانی و ثبت علمی این ابر رویداد به عنوان گردشگری مذهبی ایرانی _ اسلامی بود. از این ابر رویداد می توان در جهت ارتباط های میان فرهنگی با کشورهای دیگر و به عنوان ابزاری در راستای صلح جهانی استفاده نمود.

ابر رویداد گردشگری مذهبیِ پیاده روی اربعین که از شکل های منحصر به فرد با قدمت بسیار بالا در حوزه گردشگری است می تواند با توجه به مطلب های ذکر شده در بالا این قابلیت را داشته باشد تا مانند سایر فستیوال هایی که به نام سایر کشور ها در حوزه گردشگری ثبت جهانی شده اند به نام ایران و در حوزه گردشگری مذهبی ثبت جهانی گردد.

• آقای بازاریاب = بازاریابی صنعتی
• موسسه تحقیقاتی ایده = تحقیقات بازار

ما را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:  کانال تلگرام آقای بازاریاب   |    پیچ اینستاگرام بزاززاده  

همانطور که در جلسه های قبل عنوان شد برای تدوین یک استراتژی خوب بازاریابی باید ابتدا محیط را شناسایی نمود. در جلسه گذشته در رابطه با محیط کلان و تاثیر آن بر سازمان صحبت شد.

در این جلسه قصد داریم به معرفی محیط وظیفه ای بپردازیم. محیط وظیفه ای در حقیقت عناصر یا گروه هایی هستند که به طور مستقیم بر سازمان تاثیر گذاشته و از آن تاثیر می گیرند.  این گروه ها شامل

• مشتریان
• تامین کنندگان
• رقبا
• نهاد های دولتی
• مدیران
• حکومت ها
• جوامع محلی
• بستانکاران
• کارکنان
• اتحادیه های کارگری
• گروه های ذی نفع
• واسطه های محلی در سطح داخلی و بین المللی است.

محیط وظیفه ای و خطاهای مدیران در استراتژی های بازاریابی

تحقیق ها نشان می دهد که بسیاری از مدیران در تشخیص عوامل استراتژیک خارجی دچار مشکل نزدیک بینی استراتژیک می شوند ، یعنی ارزش های تخصصی مدیران و استراتژی های فعلی باعث می شود که آن ها در تشخیص متغیر های خارجی و تفسیر آن ها دچار خطا شوند و به اطلاعات نا آشنا و منفی پاسخ نا مناسب دهند.

بنابر این پیشنهاد می شود که مدیران استراتژیک با سایر مدیران به ویژه مدیر فروش و بازاریابی، در طی جلسه ای عوامل را اولویت بندی نموده و فرصت ها و تهدید ها را مشخص کنند تا بتوانند صنعت را بهتر تجزیه و تحلیل کنند. روشی که عموما می توان از آن در تشخیص مهمترین عوامل محیطی استفاده کرد قانون پارتو یا ۲۰/۸۰ است. این قانون بیان می کند که تنها ۲۰ درصد عوامل محیطی هستند که بر ۸۰ درصد عوامل موثر هستند و این ۲۰ درصد مهمترین عوامل محیطی سازمان هستند و مدیران بازاریابی و استراتژیک باید توجه ویژه ای به این عوامل کنند. در این حالت دو خطا ممکن است اتفاق افتد:

• ۱.ممکن است عوامل کم اهمیت به اشتباه مهم ارزیابی شوند و در فهرست عوامل تاثیرگذار وارد شوند.
• ۲.ممکن است عوامل مهم و تاثیرگذار به اشتباه از فهرست اولویت ها حذف شوند یا کم ارزش تلقی شوند.

جهت رفع این مشکل باید مدیر استراتژیک با کمک سایر مدیران سازمانی در تمام سطوح سازمان (ساری و جاری نمودن استراتژی در سازمان ) پرسشنامه و چک لیستی تهیه کرده و از ایجاد خطا تا حد امکان جلوگیری نماید.

پس از آن باید گروه های استراتژیک در صنعت مربوطه شناسایی شوند. یک گروه استراتژیک مجموعه ای از واحد های تجاری یا شرکت هایی است که استراتژی های مشابهی را با منابع مشابهی دنبال می کنند. ساختار و فرهنگ یک شرکت، انواع استراتژی های مورد استفاده در شرکت را تعیین می کند ، پس از دسته بندی و گروه بندی شرکت های موجود در یک صنعت و گروه استراتژیک، فضای رقابتی

به ۴ دسته تقسیم می شود:

• ۱. مدافعان: شرکت هایی با خط تولید محدود که به بهبود کارایی عملیات فعلی خود تمرکز می کنند و بدلیل هزینه های سنگین، توان نوآوری در آن ها محدود است.
• ۲. فرصت جویان: شرکت های آینده نگری که خط تولید نسبتا وسیع داشته و بر نو آوری تاکید دارند.
• ۳. تحلیل گران: شرکت هایی که حداقل در دو بازار متفاوت ثابت و متغیر فعالیت نموده و کارایی و نو آوری خاصی دارند.
• ۴. واکنش گران: شرکت هایی که فاقد رابطه بین استراتژی و ساختار و فرهنگ بوده و اغلب پاسخ های ناکارامد به فشار های محیطی می دهند.

بر این اساس شرکت ها می توانند در یکی از این نواحی یا مرز بین آن ها واقع شوند. بسیاری از ماتریس های تدوین استراتژی بر اساس تقسیم بندی در این نواحی انجام می شود. در جلسه های بعدی در رابطه با رویکرد ها و شیوه های تحلیل هر یک از این نواحی صحبت خواهیم نمود.

منابع : 

• رسولی، رضا؛ صالحی، علی(۱۳۹۲)، مدیریت استراتژیک پیشرفته، دانشگاه پیام نور.
• علی احمدی، علیرضا؛ فتح الله، مهدی؛ تاج الدین، ایرج(۱۳۹۰)، نگرشی جامع بر مدیریت استراتژیک(رویکردها، پارادایمها، مکاتب، فرایندها، مدلها، تکنیکها و ابزار)، انتشارات تولید دانش.
• فروزنده، لطف الله؛ امینی، محمدتقی؛ خباز باویل، صمد(۱۳۹۲)، برنامه ریزی و مدیریت استراتژیک با رویکرد تدوین استراتژی، دانشگاه پیام نور.

• آقای بازاریاب = بازاریابی صنعتی
• موسسه تحقیقاتی ایده = تحقیقات بازار

ما را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:  کانال تلگرام آقای بازاریاب   |    پیچ اینستاگرام بزاززاده