Skip to main content

روش شناسی ارزیابی جاذبه های گردشگری

ارزیابی می تواند با توجه به اهداف تعیین شده در جاذبه های گردشگری، مزیت های فراوانی داشته باشد در واقع ارزیابی می تواند اثرات مثبت برنامه های توسعه را افزایش دهد، باعث کاهش هزینه ها و افزایش اثرات هماهنگی می شود، ارزیابی برنامه های موثر را آزمایش و تشریح می کند.

روش شناسی ارزیابی جاذبه های گردشگری به چه معناست؟

روشی است که با تحقیقات معمول علوم اجتماعی مرتبط است، اما به لحاظ روش شناسی با بسیاری از تحقیقات علوم اجتماعی تفاوت دارد. رایج ترین تعریف درباره ارزیابی این چنین است: ارزیابی عبارت است از تعیین نظام مند ارزش یا شایستگی برخی از چیز ها. البته این تعریف کاملی نیست تعریف کامل تر آن است که به پردازش اطلاعات و بازخورد ارزیابی تأکید داشته باشد.

انواع ارزیابی در جاذبه های گردشگری:

به طور کلی ارزیابی یک جاذبه به دو نوع ارزیابی تکوینی و ارزیابی تلخیصی تقسیم بندی می شود. ارزیابی تکوینی با آزمایش نحوه بیان برنامه ها، کیفیت اجرای آن ها و بررسی محیط سازمانی جاذبه، کارکنان، تولیدکنندگان و…. به ارزیابی در رسیدن به اهداف مورد نظر کمک می کند. ارزیابی تلخیصی به دنبال نحوه بیان برنامه های گردشگری و سنجش این مطلب که آیا می توان هدفی برای نتایج عنوان کرد؟ می باشد. بعلاوه به تعیین تأثیرات عوامل علت و معلولی پرداخته می شود.

انواع ارزیابی تکوینی در یک جاذبه گردشگری:

  • ارزشیابی نیازها: تعیین اینکه چه چیز هایی برای رسیدن به اهداف یک جاذبه مورد نیاز است.
  • ارزشیابی شرایط لازم: تعیین اینکه آیا ارزیابی جاذبه امکان پذیر است؟ و چه کسانی به شکل دهی تأثیراتش کمک می کنند.
  • ارزشیابی اجرا: نمایشی از دقت و نحوه بیان برنامه های مد نظر یک جاذبه توریستی.
  • ارزشیابی فرآیند: این ارزیابی به بررسی فرآیند برنامه تهیه شده برای یک جاذبه گردشگری می پردازد.
  • انواع ارزیابی تلخیصی در یک جاذبه گردشگری:
  • ارزیابی ستاده ها:
  • بررسی اینکه آیا برنامه طراحی شده برای یک جاذبه تأثیرات واضح و قابل نمایش دارد؟
  • ارزیابی تأثیرات:
  • این ارزیابی گسترده تر است و تأثیرات برنامه یک جاذبه را به طور کامل و به صورت مجزا یا باهم می سنجد.
  • تجزیه و تحلیل هزینه– منفعت و هزینه– کارایی:
  • در این مرحله سوالات کارایی را توسط استاندارد کردن نتایج در شرایط هزینه ها و ارزش های عالی برای یک جاذبه مطرح می سازیم.
  • تجزیه و تحلیل ثانویه:
  • این تحلیل اطلاعات موجود را برای طرح سوال جدید یا استفاده از شیوه های به کارگرفته شده، دوباره آزمایش می کند.
  • ارزیابی فوق تحلیلی:
  • تلفیق نتایج مطالعات متعدد برای رسیدن به قضاوت مختصر در شرایط ارزیابی می باشد.

ارزیابی یک جاذبه گردشگری بازخورد های لازم را برای بهبود برنامه ریزی ها فراهم می کند.

شماره تماس جهت مشاوره!