بسته بندی صادراتی عامل رونق بازاریابی بین الملل

یکی از عوامل مؤثر در رونق بازاریابی بین الملل توجه به امر بسته بندی صادراتی است؛ هنر بسته بندی از زمانی که انسان غارنشین برای نگهداری از باقیمانده غذای خود از برگ درختان استفاده می کرد معنا گرفت. بسته بندی یکی از زیر مجموعه های امر توزیع در بازاریابی است و به معنی حفاظت از محصولات به گونه ایی که قابل حمل و نقل باشد. از بسته بندی به عنوان فروشنده خاموش یاد می شود که به محصول شخصیت می دهد و مشتری از طریق بسته بندی محصول را شناسایی می کند و پیام تولید کننده را به خریدار می رساند و بین آنها ارتباط برقرار نموده و اطلاع رسانی می کند.

بسته بندی عضوی از زنجیره ارزش است که باعث افزایش ارزش نهایی شده و همبستگی مثبت بین کیفیت برتر کالا و بازده سرمایه گذاری را به دنبال دارد. لازم به ذکر است نباید هزینه بسته بندی آنقدر زیاد باشد که بهای فروش کالا نسبت به کالاهای مشابه غیر قابل رقابت باشد. بسته بندی مناسب می تواند حدود ۹۰ درصد سبب ایجاد ارزش افزوده گردد و توجه نکردن به این امر و صادرکردن محصولات صادراتی به صورت فله باعث می شود با بسته بندی مجدد در کشورهای واسطه قسمت اعظم ارزش افزوده نصیب منابع بسته بندی این کشورها شود. هدف از بسته بندی صادراتی را می توان در موارد زیر خلاصه کرد:

• بازگشت ارزش افزوده محصولات و کمک به خودکفایی و افزایش کیفیت کالاهای غیر نفتی
• حداقل رساندن خطرهایی که به محصول در هنگام انبار کردن و حمل و نقل و توزیع وارد می شود و حفظ و ذخیره سازی طولانی تر از محصولات
• برخورداری از مزیت رقابتی

ویژگی های یک بسته بندی خوب باید موارد زیر را شامل گردد:

• مطابق با استانداردها و مقررات بازار و کشور هدف باشد.
• دسترسی به کالا راحت و در محل فروش و عرضه در میان محصولات چشم گیر باشد.
• به راحتی قابل حمل و به خود کالا لطمه نزند و مواد مصرفی ان قابل بازیافت باشد و به محیط زیست لطمه نزند.
• فرهنگ و سلیقه و عادت خریداران در کشور هدف درنظر گرفته شود و انتخاب تصاویر و نمادها اگاهانه و با توجه به هدف بازاریابی باشد.
• سطح درآمد و قدرت خرید مشتریان را مدنظر قرار دهد و به مشتریان اطمینان دهد که نیازشان را برآورده می کند.

•  آقای بازاریاب = بازاریابی صنعتی
• موسسه تحقیقاتی ایده = تحقیقات بازار

ما را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:  کانال تلگرام آقای بازاریاب   |    پیچ اینستاگرام بزاززاده  

پیتر دراکر، پدر بزرگ علم بازاریابی جهان

“پیتر” را بنیان گذار مدیریت مدرن معرفی می کنند؛ او یک اتریشی مقیم آمریکا بود که به واسطۀ شغل پدرش(پدرش وکیل بود) توانست این فرصت را پیدا کند تا با رجال و بزرگان سیاسی آن زمان نشست و برخاست داشته باشد و به قول نیکسون مرد بزرگی شود.

وی در سال ۱۹۰۹ میلادی به دنیا آمد و در در سال ۲۰۰۵ در سن ۹۶ سالگی چشم از جهان فروبست. وی در حوزه های مختلف کاری ورود پیدا کرد، از کار در یک شرکت بازرگانی نخ و پارچه گرفته تا روزنامه نگاری و تحقیقات صنعتی. می توان یکی از دلایل جامع بودن نظریات وی را به تجربیات مختلف کاریش را ربط داد.

جالب است بدانید “دراکر” ۳۵ کتاب نوشته است که به بیش از ۲۰ زبان زنده دنیا ترجمه شده‌ است.  وی تدریس خود را به عنوان استاد سیاست و فلسفه در کالج بنینگتون آغاز کرد؛ بیش از بیست سال استاد مدیریت دانشکده تحصیلات تکمیلی دانشگاه نیویورک بود. او دریافت کننده تعداد زیادی جایزه و درجات افتخاری است. از سال ۱۹۷۱ استاد علوم اجتماعی در دانشگاه کلرمونت بوده است. او را به عنوان یک متفکر، نویسنده و سخنران اثر گذار بر سازمان‌های معاصر می شناسند به طوری که در سال ۱۹۹۷ مجله Forbes او را به عنوان «هنوز جوانترین ذهن» معرفی کرد و مجله BusinessWeek او را «ماندگارترین متفکر مدیریت زمان ما» نامید. تعاریف بعضی از بزرگان علم مدیریت از “پیتر دارکر(Peter Drucker)”:

• هنری مینتزبرگ استاد مطالعات مدیریت دانشگاه مک گیل در کانادا درباره او می‌گوید:
  • یک بار ما با یکدیگر صحبت می کردیم و در آن موقع فهمیدم که او دارای هوش و قدرت فکری بزرگی است. او توانسته این قدرت را با انسانیت خود ترکیب کند.
• فیلیپ کاتلر درباره او می‌گوید:
  • دراکر پدر علم مدیریت است. برای ما او یک مدل است. همواره ایده‌های جدید می‌دهد و آنها را بازبینی می‌کند. هنگامی که به من عنوان پدر بازاریابی می دهند، من دراکر را معرفی می‌کنم. من می‌گویم اگر من پدر بازاریابی باشم، دراکر پدر بزرگ بازاریابی است.
• کوئین میلز، استاد دانشکده اقتصاد دانشگاه‌ هاروارد در مورد دراکر می‌گوید:
  • او فردی پیشرو در زمینه فرهنگ و علم بود و این چیز نامتعارفی نیست. او سالها پیش از آن که تحولات عمیق در زمینه تجارت و اقتصاد آغاز شود از وقوع آنها در آینده خبر داد. او ظهور نسل جدیدی از نیروی کار را پیش‌بینی کرد که شغل آنها بر اطلاعاتشان و نه نیروی کار یا حتی توان مدیریتی‌اش استوار خواهد بود.

به گفتۀ خودش عواملی که “دراکر” را از دیگر بزرگان علم مدیریت متمایز می کند:

1. تکاپوی وی برای دستیابی به تعالی در شغل به خاطر رضای پروردگار(برگرفته از فلسفه وردی و فیدیاس)
2. تلاش در آموختن از انجام کارهای نو و رها کردن شیوه های کهنه انجام کارها (برگرفته از نظرات یک همکار قدیمیش)
3. آگاهی به اینکه شما در نهایت، تنها به خاطر تغییری که در زندگی انسانها ایجاد می کنید در یادها جاویدان خواهید شد.(برگرفته از فلسفه شومپیتر).

و ادامه می دهد که:

“ولی جذابترین عامل موفقیت من، چیزی بود در شغل روزنامه نگاری آموخته بودم؛ هر سه یا چهار سال، یک موضوع را انتخاب می‌کردم، که آن موضوع می‌توانست هنر ژاپنی و یا اقتصاد مدرن باشد و در ادامه به تفحص در آن می‌پرداختم. مسلماً سه یا چهار سال برای متخصص شدن در یک موضوع کافی نیست اما برای دستیابی به فهم درست موضوع کفایت می‌کند. بنابراین، در طول ۶۰ سال گذشته، همواره تنها به یک موضوع در هر زمان پرداخته‌ام و این کار به من کمک کرد تا به دانشی عمیق و ریشه دار دست یابم. علاوه بر آن، مرا وادار کرد تا ذهنم را به روی نظامها، روشها و شیوه‌های نو در کار باز نگه دارم، چرا که هر یک از موضوعهای انتخابی من نیازمند اتخاذ فرضیاتی نو و به کارگیری روش شناسی منحصر به خود بود.”

•  آقای بازاریاب = بازاریابی صنعتی
• موسسه تحقیقاتی ایده = تحقیقات بازار

ما را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:  کانال تلگرام آقای بازاریاب   |    پیچ اینستاگرام بزاززاده  

نظریه مزیت نسبی در بازاریابی بین الملل

حدود ۴۰ سال بعد از قانون مزیت مطلق آدام اسمیت، قانون مزیت نسبی که هنوز به صورتی غیرقابل تردید مبنای استدلال بسیاری از علمای تجارت بین ‏الملل است؛ جهت تبیین بخش مهمی از تجارت جهان ارائه گردید. هر چند تئوری مزیت نسبی عموماً به دیوید ریکاردو(David Ricardo) نسبت داده می ‏شود، اما پیش از آن می ‏توان این نظریه را به طور اجمالی در کارهای رابرت تورنز مشاهده نمود، بنابراین بجاست تئوری مزیت نسبی به تورنز- ریکاردو نسبت داده شود.

تئوری مزبور، بیان می ‏دارد، حتی اگر کشوری در تولید هر دو کالا دارای عدم مزیت مطلق در مقایسه با کشور دیگری باشد، باز داد و ستدی که حاوی منافع متقابل برای هر دو طرف است، می‏ تواند صورت بگیرد. بدین صورت کشوری که دارای کارآیی کمتر است، باید در تولید و صدور کالایی تخصص یابد که در آن عدم مزیت مطلق کمتری دارد. به عبارت دیگر، آن کشور در آن کالا از مزیت نسبی برخوردار است. در مقابل، این کشور باید کالایی وارد نماید که در آن از عدم مزیت مطلق بیشتری برخوردار است و به عبارتی در آن کالا عدم مزیت نسبی دارد. بر اساس این نظریه سود حاصل از تجارت بین الملل از تخصصها و تفاوت هایی ناشی می شود که به لحاظ فراوانی نسبی منابع تولید، مواد اولیه، سرمایه، تکنولوژی و …باعث ایجاد مزیت در برخی مناطق نسبت یک مناطق دیگر می گردد. ریکاردو استدلال خویش را بر فرضیه‏ هایی ساده مبتنی کرده است که یکی از آن فرضیه ‏ها، نظریه ارزش کار است. این نظریه بیان می‏ دارد که ارزش(قیمت) یک کالا با مقدار کاری که در تولید آن کالا مصرف شده برابر است. نظریه ارزش کار، خود بر سه فرض اصلی استوار است که عبارتند از:

• نیروی کار تنها عامل تولید است که دستمزد دریافت می‏ کند
• تمام نیروی کار همگن بوده و دستمزد یکسانی دریافت می‏ دارند
• ساعت کار مورد نیاز برای تولید هر واحد کالا با گسترش میزان تولید، کاهش یا افزایش نمی ‏یابد.

نظریه ی مزیت نسبی بر آن است که با تکیه بر تخصص کشور ها و استفاده بهینه از امکانات و تسهیلات، آنها را مورد توجه قرار دهد. امروزه، با عنایت به پیشرفت علوم و استفاده از عوامل تولید مختلف که تمام آنها ناهمگن و نامتجانس می‏ باشند، فرضیه‏ های مزبور دیگر قابل طرح نیستند. البته تئوری مزیت نسبی، هنوز به قوت خود باقی است، زیرا می‏ تواند بر اساس نظریه هزینه فرصت‏ های از دست رفته توضیح داده شود.

•  آقای بازاریاب = بازاریابی صنعتی
• موسسه تحقیقاتی ایده = تحقیقات بازار

ما را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:  کانال تلگرام آقای بازاریاب   |    پیچ اینستاگرام بزاززاده