انگیزه های دامپینگ در بازاریابی بین الملل

یکی از چالش هایی که در عرصه بازاریابی بین الملل پیش روی بازاریابان قرار دارد بحث دامپینگ(Dumping) است؛ به طور کلی فروش کالا در یک بازار خارجی با قیمتی کمتر از هزینه نهایی و قیمت تمام شده آن برای به دست آوردن امتیاز در رقابت با دیگر عرضه کنندگان همان کالا را دامپینگ(Dumping) گویند. دامپینگ را در اصطلاح فارسی رقابت مکارانه می نامند؛  به بیانی دیگر می توان آن را معادل رقابت مخرب دانست. انگیزه هایی که برای اعمال دامپینگ ارائه می شود زیاد است که ما به دو مورد آن اشاره می کنیم:

• انگیزه اقتصادی 

به عنوان مثال وقتی یک کالا چینی در بازار خارجی به مرحله اشباع رسیده باشد جذب نمی شود و تولید کننده چینی برای نجات از ضرر و زیان خود، یا آن ها را به حراج می گذارد یا دامپینگ می کند.

• انگیزه بازرگانی

در این مورد انگیزه دامپینگ کننده این است که برای ورود به بازاری جدید ابتدا با قیمتی پایین کالای خود را عرضه می کند تا مشتری بیشتری جذب کند و بعد از اینکه محصولات خود را در بازار ثابت کرد کم کم قیمت ها را افزایش می دهد. مورد دیگر این است که فرد می خواهد از سهم بازار خود در مقابل دیگر مؤسسات مشابه دفاع کند که در اینجا دست به دامپینگ تدافعی می زند. دامپینگ دیگری که از سیاست های ناجوانمردانه تلقی می شود، دامپینگ تهاجمی است که مؤسسه می خواهد با این شیوه رقبای خود را به کلی نابود کند.

شایان ذکر است که اثبات عمل دامپینگ در بعضی موارد دشوار است؛ مثلاً هنگامی که دولت با پرداخت یارانه های صادراتی جهت صادرات کالا به تولیدکننده کمک می کند نمی توان به طور قطعی گفت که قیمت پایین کالایی که صادر می شود به بازارهای دیگر یک نوع دامپینگ است. بنابراین در بعضی موارد اثبات این عمل با توجه به دخالت دولت ها این کار را مشکل می سازد که اختلاف در این مورد به هیأت دادرسی گات(GAT) ارجاع داده می شود.

•  آقای بازاریاب = بازاریابی صنعتی
• موسسه تحقیقاتی ایده = تحقیقات بازار

ما را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:  کانال تلگرام آقای بازاریاب   |    پیچ اینستاگرام بزاززاده