Skip to main content

استراتژی های مشارکتی در بازاریابی

استراتژی های مشارکتی در بازاریابی

استراتژی بازاریابی می تواند مشارکتی بوده و نشان دهد که یک شرکت چگونه باید در صنعت خاص همکاری کند. استراتژی مشارکتی در بازاریابی آن دسته از استراتژی هایی هستند که برای کسب مزیت رقابتی در یک صنعت از طریق همکاری، و نه مباررزه با شرکت های دیگر مورد استفاده قرار می گیرند. به غیر از تبانی میان رقبا، که غیر قانونی است، دو نوع عمومی از استراتژی های مشارکتی بازاریابی شامل همدستی و اتحادهای استراتژیک هستند.

  • همدستی: همدستی به معنای مشارکت و همکاری فعال شرکت ها در داخل یک صنعت است. تا از این طریق و برای احاطه و تسلط بر معادلات و مقررات عمومی عرضه و تقاضا، ستانده ها را کاهش داده و قیمت را افزایش دهند. همدستی یا تبانی ممکن است آشکارا باشد که در این حالت، شرکت ها به وسطه ارتباطات و مذاکرات مستقیم دست به همکاری و مشارکت می زنند. همدستی آشکار در بسیاری از کشورها غیرقانونی است. تبانی همچنین ممکن است غیرآشکارا و ضمنی باشد که در این حالت، هیچ ارتباط مستقیمی بین شرکت های رقیب وجود ندارد.(بورتن، ۱۹۹۶: ۱۱۳-۱۲۰)
  • ائتلاف های استراتژیک: عبارت است از مشارکت دو یا چند شرکت یا واحد تجاری که اهداف استراتژیک مهمی را به طور مشترک دنبال می کنند و همه آنها از این مشارکت سود می برند. در دنیای کسب و کار امروز، ائتلاف میان شرکت ها یا واحدهای کسب و کار، به یک واقعیت زندگی تبدیل شده است(موری و همکاران، ۱۹۹۳: ۱۰۳).

انواع ائتلاف ها عبارتند از:

  1. کنسرسیوم خدمات متقابل: عبارت است از مشارکت شرکت های مشابه در صنایع مشابه. این شرکت ها با هدف رسیدن به منفعتی که بسیار گران قیمت است و تهیه آن به تنهایی دشوار و حتی غیر ممکن است، منابع خود را کنار یکدیگر می گذارند (مثل دستیابی به تکنولوژی پیشرفته). مثلا” آی.بی.ام امریکا، توشیبای ژاپن و زیمنس آلمان برای طراحی تراشه های کامپیوتری، یک کنسرسیوم تشکیل دادند.
  2. سرمایه گذاری مشترک: نوعی همکاری در کسب و کار است که بین دو یا چند سازمان جدا از یکدیگر برای وصول به اهداف مشترک شکل می گیرد و منجر به ایجاد هویت کسب و کار مستقل می شود. این هویت مستقل و شرکت های تشکیل دهنده آن، ضمن حفظ هویت مستقل خود، در مالکیت مسئولیت های عملیاتی، ریسک های مالی و پاداش های اعطایی به هر یک از اعضا مشارکت دارند (لینچ ، ۱۹۸۹: ۸).
  3. اعطای مجوز ساخت یا فروش: یک اعطای مجوز ساخت یا فروش موافقت نامه ای است بین شرکت مجوز دهنده و شرکت تحت لیسانس که بر اساس آن و با موافقت اجازه دهنده، شرکت سوم می تواند محصولات شرکت اول را در کشور خود تولید کند یا به فروش رساند. شرکت مجوز گیرنده بابت تخصص فنی، پرداخت مبلغی را به مجوز دهنده تقبل می کند. این توافق، استراتژی مفید و مناسبی است.
  4. مشارکت زنجیره ارزش: ائتلافی است گرم و عمیق که در آن یک شرکت یا واحد تجاری یک موافقت نامه همکاری بلند با یک تامین کننده یا توزیع کننده بزرگ و کلیدی منعقد می کند. همچنین شرکت ها می توانند از طریق تشکیل چنین ائتلاف هایی، تکنولوژی جدید را به دست آورده و از آن در محصولات خود استفاده کنند. البته باید توجه داشت که منافع ناشی از چنین ارتباطی تنها عاید شرکت خریدار نمی شود. تحقیقات نشان می دهند تامین کنندگانی که در روابط بلندمدت درگیر هستند، بیشتر از تامین کنندگانی که درگیر قراردادهایی کوتاه مدت هستند سودده می باشند (آندروز ۱۹۹۵: ۱۴).

ما را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:  کانال تلگرام آقای بازاریاب   |    پیچ اینستاگرام بزاززاده  

شماره تماس جهت مشاوره!