تحلیل صنعت گردشگری به عنوان یک نظام اهمیت دارد به دنبال آن چهار عنصر بازار، سفر، مقصد و بازار یابی که در نظام گردشگری دخیل هستند را مطرح می کنند. بازاریابی گردشگری یک روند مدیریت فنی شامل پیش‌بینی نیازها و جلب رضایت گردشگران فعلی و آتی است، به طوری که شرکت‌های مسافرتی و عرضه کنندگان را در رقابت با یکدیگر قرار داده است. به اعتقاد کاتلر، بازاریابی عبارت است از: «فرآیندی اجتماعی و مدیریت فنی که طی آن افراد و گروهها نیامندی‌هایشان را از طریق مبادله کالاها و خدمات با یکدیگر برآورده می‌سازند» تمامی امور مربوط به توسعه گردشگری بایستی با بازاریابی توأم و یکپارچه باشند زیرا بازاریابی یک فرایند مدیریتی است.
اگر بازاریابی را فرایندی مدیریتی بدانیم تمام فعالیتهای برنامه ریزی، تهیه محصولات گردشگری و جذب گردشگر نیازمند عملیات و فعالیتهای بازاریابی است. بازاریابی عبارت است از همه فعالیتهای ارزیابی بازار و نیازهای مشتریان آن بازار، همراه با ارزیابی خدمات، امکانات، هزینه های حصول به هدف و تسهیلاتی که رضایت مشتریان را در بر دارد. این فرایند شامل برنامه های هدف گذاری شده بر گروه خاصی از مشتریان و ترغیب آنها به استفاده از خدمات است.
گردشگری به عنوان یکی از سریع ترین بخش های اقتصادی در حال رشد است که کشورهای پیشرو در این بعد از فعالیت های اقتصادی سالانه سهم عمده ای از درامد های ناشی از ورود گردشگران را به خود اختصاص می دهند؛ در واقع نه تنها گردشگری بزرگترین صنعت دنیاست بلکه روز به روز نیز در حال رشد است به گونه ای که سازمان های جهانی گردشگری پیش بینی می کنند در سال ۲۰۲۰ تعداد گردشگران به ۵.۱ میلیارد نفر خواهد رسید.
بازار یابی گردشگری وابسته به ۹P زیر می باشد که در پست های بعدی به آن خواهیم پرداخت:
- Price (قیمت)
- Product (محصول)
- Place (مکان)
- Promotion (تبلیغات و آگهی)
- Partner Ship (مشارکت)
- Packaging (بسته بندی)
- Positioning (موقعیت یا جایگاه)
- Programming (برنامه ریزی)
- People (مردم)
- نویسنده: خانم نسیم دهقان، دانشجوی کارشناسی مدیریت بازرگانی
- استاد راهنما: سید حجت بزاززاده
