چرا از دیگران انتقاد کنیم؟!

خدا بیامرزه همه ی رفتگان رو… یه مادربزرگی داشتم که واسه هر اتفاقی یه ضرب المثل آماده داشت. یکی از اون ضرب المثل های دوست داشتنی ش این بود:

” یه سوزن به خودت بزن یه جوالدوز به مردم.”

اون روزها بچه بودیم عقلمون به این حرفا قد نمی داد؛ راستش رو بخواین عقل من یکی که تازه همین چندوقت پیش به این ضرب المثل قد داد!!…. اون روز دیر از خواب پاشدم. کارامو با عجله انجام دادم و از خونه زدم بیرون. پاشنه کفشمو لی لی کنان تو خیابون کشیدم بالا. خلاصه با یه ربع تاخیر، خودمو رسوندم شرکت. خدارو شکر همه سرشون به کارشون بود…!!

از راه رفتم سر میز همکارم. ازش یه فرم بازدید میخواستم. روی میزش کمی شلوغ بود. تا اومد فرم رو پیدا کنه یکی دو دقیقه طول کشید. منم خدا ببخشه، استارت انتقاد رو زدم: “واااااااااای…. چقدر شلخته ای؟؟!! دوتا تابلوی راهنمایی بزار رو میزت این برگه ها راهشونو پیدا کنن!….. اینجوری که نمیشه… باید با دوربین مادون قرمز فرمها رو پیدا کنی! … یکمی مرتب و منظم باش….و …..”  کلی سر به سرش گذاشتم.

بالاخره فرم رو پیدا کرد و بهم داد. بعد گفت:” فرم دیروزتو بده تا بزارم روی پرونده ها. منم با افتخار در کیفمو باز کردم و با افتضاح دوباره در کیفو بستم!! میخکوب شده بودم. یادم افتاد که ازبس عجله کردم، فرم رو توی خونه جا گذاشتم…!! وای که چقدر خجالت کشیدم… اونجا بود که عقلم به “یه سوزن به خودت بزن، یه جوالدوز به مردم”  قد داد…!!

با هم قسمتی از کتاب آیین دوست یابی از دیل کارنگی رو مرور کنیم:

• چرا از دیگران انتقاد کنیم؟!

مسلما در دنیای امروز کسی می تواند موفق تر عمل نماید که در معاشرت با مردم بتواند ارتباط بهتری برقرار نموده و زیرکانه و هوشمندانه آنچه که مد نظرش می باشد را جامه عمل بپوشاند وتا حد زیادی به خواسته هایش دسترسی پیدا کند. یکی از مسائل مهمی که در روابط بینابین همیشه باید مورد توجه قرار دهیم انتقاد کردن است، که مانند یک شمشیر دو لبه عمل می کند هم طرف مقابل را میرنجاند و هم شما نمی توانید آن طور که می خواهید به مقصود خودتان برسید. موقع معاشرت با مردم باید به یاد داشته باشیم سروکارمان با افرادی نیست که منطق سرشان می شود، بلکه با افرادی سروکار داریم که دارای احساساتند، موجوداتی هستند دارای تعصبات و عقاید بی دلیل و محرکشان غرور و خودبینی است.

انتقاد، اخگر خطرناکی است که ممکن است در مخزن باروت غرور، انفجاری تولید کند که باعث هلاکت شود. کنفوسیوس می گوید: “در حالی که آستانه خانه خودت کثیف و پر برف است از برفی که روی سقف خانه ی همسایه ات نشسته است شکایت مکن. اگر مایلید کسی را اصلاح و تأدیبش نمایید، بسیار خوب؛ این خیلی عالی است؛ من هم طرفدار شما هستم ولی چرا از خود شروع نکنیم؟ از نظر خودخواهی این کار خیلی مفیدتر از سعی در اصلاح دیگران است. هم مفیدتر هم بی خطرتر.

بزرگی می گوید:” وقتی که جنگ انسان از داخل خودش شروع می شود او دارای قابلیتی است.”پس بهتر است انتقاد از دیگران را به زمان دیگری موکول کرد و ابتدا عیوب خود را برطرف کرده و خود را کامل کنیم. کارلایل می گوید:” یک مرد بزرگ، بزرگی خود را به وسیله ی طرز سلوکش با افراد کوچک نشان می دهد.”

به جای محکوم کردن افراد بگذار آن ها را بشناسیم و کشف کنیم، چرا طرز رفتارشان چنین است؟ این کار پر منفعت تر از خرده گیری است. این کار منشأ همدردی و مهربانی است. همه را شناختن به منزلهء همه را عفو کردن است. همان طور که دکتر جانسون گفته: “حتی خداوند به داوری نمی پردازد، مگر پس از آنکه انسان عمرخود را به پایان برساند.” پس چرا من و شما به یک چنین کاری دست بزنیم؟

• آقای بازاریاب = بازاریابی صنعتی
• موسسه تحقیقاتی ایده = تحقیقات بازار

ما را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:  کانال تلگرام آقای بازاریاب   |    پیچ اینستاگرام بزاززاده