Skip to main content

راهنمای تجارت با هند بخش سوم: نوع و ارکان اصلی حکومت

در ادامه مباحث مطرح شده در مورد اطلاعات راهنمای تجاری هند این بار قصد آن را داریم که در مورد نوع و ارکان اصلی حکومت کشور فوق مطالبی را ارائه نماییم؛ بر اساس اصل اول قانون اساسی، نظام حکومتی این کشور جمهوری فدرال است و دارای چهل وزارتخانه می باشد. در نظام سیاسی هند نخست وزیر بالاترین مقام اجرایی کشور است و رییس جمهور مقامی تشریفاتی است که معمولا از میان چهره های محبوب کشور انتخاب می شود. تشکیلات سیاسی این کشور بر اساس قوای سه گانه مجریه، مقننه و قضاییه تنظیم شده است. دولت هند توسط مجلس منتخب مردم تشکیل می شود و شامل دولت مرکزی و دولت های ایالتی است. حزبی که اکثریت آرا را در انتخابات به دست آورد، نخست وزیر را تعیین می کند و با حزب ائتلافی هیأت دولت را تشکیل می دهد. رییس جمهور از جمع بندی آرای نمایندگان مجالس مرکزی و ایالتی از میان کاندیداهای احزاب تعیین می شود.

قانون اساسی جمهوری هند مهمترین سند قانونی این کشور است که در تاریخ ۲۶ نوامبر سال ۱۹۴۹ میلادی به تصویب رسید. از آنجا که برخی از مواد آن بلافاصله دستخوش تغییر شد و بخش عمده قانون اساسی در تاریخ ۲۶ ژانویه ۱۹۵۰ میلادی(که به عنوان “روز آغاز” شناخته شده است) نهایی شد، این روز در کشور هند بعنوان “روز جمهوری” جشن گرفته می شود.

  • قوه مجریه

رییس جمهور به عنوان رییس قوه مجریه برای مدت پنج سال انتخاب می شود. رییس جمهور، نخست وزیر را که به وسیله حزب حاکم لوک سابا(مجلس عوام) تعیین می شود و هم چنین اعضای هیأت دولت را به پیشنهاد نخست وزیر منصوب می کند. هر یک از ایالت ها از استقلال نسبی در ادراه امور داخلی خود برخوردار بوده و دارای سر وزیر، شورای وزیران و مجلس ایالتی هستند که در جهت اداره امور ایالت خود دارای اختیارات نسبی می باشند.

  • قوه مقننه

قوه مقننه هند از دو نهاد مجلس عوام و مجلس سنا تشکیل شده است. مجلس ۵۴۵ کرسی دارد که ۵۳۰ نماینده با رأی مستقیم مردم و ۱۳ نفر از ۷ فرماندرای کل انتخاب می شوند. نمایندگان مجلس عوام برای مدت پنج سال انتخاب می شوند. نمایندگان مجلس سنا ۲۵۰ نفر هستند که ۱۲ نفر از آن ها را رییس جمهور و بقیه را نمایندگان مجالس ایالتی انتخاب می کنند. سناتورها باید در زمینه ادبیات، علم، هنر و مسایل اجتماعی متخصص باشند و هر نماینده برای مدت شش سال انتخاب می شود. اولین انتخابات سراسری هند در سال ۱۹۵۲ میلادی برگزار شد، از آن زمان تا سال ۱۹۶۷ میلادی، حزب کنگره پیوسته بیش از ۷۳ درصد کرسی های لوک سابا را دراختیار داشت. اما پس از آن احزاب دیگر به ویژه حزب ناسیونالیست بهاراتا جاناتا و احزاب ایالتی محبوبیت چشمگیری را در میان مردم پیدا کردند.

  • قوه قضاییه

هند به تبعیت از حقوق انگلستان از سیستم حقوقی عرفی پیروی می کند. تشکیلات قضایی این کشور نیز با وجود پذیرش فدرالیسم در قانون اساسی، بسیار منسجم است و تمایل زیادی به یکپارچگی دارد. سلسله مراتب دادگاه ها در این کشور به صورت زیر است:

  • دیوان عالی

دیوان عالی هند از یک رییس و ۲۵ قاضی تشکیل شده است که توسط رییس جمهور پس از مشورت با رییس دیوان و وزرای کابینه انتخاب می شوند. رئیس دیوان نیز از سوی رئیس جمهور با مشورت قضات دیوان و دادگاه های عالی ایالتی تعیین می شود. دیوان عالی کشور از لحاظ گستردگی اختیارات در موقعیت کم نظیری قرار دارد. این دیوان نقش نگهبان قانون اساسی را یفا می کند و توان لغو قوانین مجلس فدرال و مجالس ایالتی را داراست. د رموارد اختلاف میان دولت فدرال و دولت های ایالتی، رأی دیوان حرف آخر را می زند. این دیوان هم چون مجلس لردان انگلیس بالاترین مرجع پژوهش کشور است و در مواردی که حکم اعدام صادر شده، استیناف از دیوان به شکل یک حق پذیرفته شده است. اعضای دیوان عالی تا زمانیکه به سن ۶۵ سالگی نرسیده و یا رفتار خلافی نداشته باشند در سمت خود باقی می مانند. علاوه بر این، قوه قضاییه از قوه مقننه کاملاَ مستقل است، حقوق و مزایای قضات و مخارج نظام قضایی از ردیف بودجه مجزایی تأمین می شود که مستلزم رأی گیری در پارلمان نیست. مجلس حتی از بحث درباره اختیارات و تصمیمات قضات دیوان عالی و دادگاه های عالی ممنوع است مگر زمانیکه پیشنهاد برکناری قاضی توسط رییس جمهور مطرح شود و مجلس با دو سوم آرا آن را تصویب کند.

  • دادگاه تالی

دادگاه های تالی دارای شعب کیفری و حقوقی هستند و در سطح شهرها فعالیت می کنند. البته در روستاها خانه های اصناف(پنجایات) نیز وجود دارد که معتمدین محلی به حل اختلافات از طریق کدخدا منشی مبادرت می کنند.

  • وضعیت ریسک سیاسی

بر اساس ارزیابی های انجام شده توسط مراجع بین المللی، هند در میان کشورهای آسیایی از ثبات نسبی بالایی برخوردار است. برابر ارزیابی هاییکه صندوق ضمانت صادرات ایران انجام داده، این کشور در طبقه بندی ریسک، رتبه سه را داراست و سقف اعتبارات کوتاه مدت(زیر دو سال) برای این کشور معادل هفتاد میلیون دلار و برای اعتبارات میان مدت و بلند مدت(بالای دو سال) معادل صد و چهل میلیون دلار است.

  • افراد و گروههای با نفوذ

بیش از هفتصد حزب سیاسی در هند وجود دارد که به سه گروه ملی، منطقه ای(ایالتی) و محلی تقسیم می شوند.از میان آنها حزب کنگره ملی هند، حزب بهاراتا جاناتا و حزب کمونیست مارکسیست هند، از بزرگترین احزاب به شمار می روند. حزب کنگره ملی هند در سال ۱۸۸۵ میلادی تأسیس شد و در سال ۱۹۱۴ میلادی با ورود ماهاتما گاندی به این حزب، دوره جدیدی در فعالیت های آن آغاز شد. گاندی با رهبری حزب کنگره، پرچمدار نهضت استقلال هند شد و در اثر مبارزات این حزب، سرانجام هند در سال ۱۹۴۷ میلادی به استقلال رسید. حکومت هند پس از استقلال، بیش از چهار دهه در دست حزب کنگره قرار داشت. حزب بهاراتا جاناتا که در سال ۱۹۸۰ میلادی تأسیس شد، طی بیست سال به تدریج از قدرت چشمگیری برخوردار شد. پس از واقعه تخریب مسجد بابری، این حزب توانست طی سال های۱۹۹۸ تا ۲۰۰۴ میلادی قدرت را در دست داشته باشد. این حزب اگرچه مجددا قدرت را به کنگره واگذار کرد، ولی همچنان به عنوان یک رقیب جدی برای حزب کنگره باقیمانده است. در حال حاضر حزب کنگره و ائتلافی از برخی احزاب منطقه ای، اداره امور کشور را در دست دارند.

ما را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:  کانال تلگرام آقای بازاریاب   |    پیچ اینستاگرام بزاززاده

شماره تماس جهت مشاوره!