استراتژی بازاریابی شرکت لنوو lenovo

در ۲۶ مارس ۲۰۰۴ شرکت لنوو یک توافق نامه ایی را با کمیته بین المللی المپیک جهت همکاری در سطوح بالا امضا کرد. شرکت لنوو اولین شرکت چینی ایی بود که به این مهم  دست یافت. ورزش یک پیشینه قدیمی و  طولانی دارد اما، تا آن زمان از این پیشینه طولانی به عنوان وسیله جهت بازاریابی مدرن استفاده نشده بود. هدف شرکت لنوو از تجزیه و تحلیل بازاریابی این بود که، بازاریابی بوسیله ورزش صورت گیرد و شرکت لنوو به عنوان متولی این کار قرار گرفت.

شرکت لنوو انتظار داشت تا تعدادی استراتژی بازاریابی ورزشی از این روش پیدا کند و به شرکت ها در جهت استفاده از ورزش به عنوان یک فرصت فوق العاده  برای سیستم های بازاریابی استاندارد راهنمایی دهد و راه ورود به بازارهای جهانی را، در این روش برای شرکت های چینی هموار سازد.

بازاریابی ورزشی با افزایش سرمایه گذاری می توانست باعث افزایش تولید و نهایتا افزایش فروش شود، در نتیجه هماهنگی پیوسته بازاریابی ها وعملکرد بر پایه شرایط درست می توانست باعث موفقیت شود. اقتصاد بوسیله پیشرفت های تکنولوژی متحول شده بود و شرکت لنوو به عنوان بزرگترین شرکت در زمینه کامپیوتری  فعالیت خود را در المپیک چین آغاز کرد. اسپانسر های بزرگ باید تولیدات خوب خود را در المپیک ارائه می دادند این یعنی این که شرکت لنوو باید یک سری از استراتژی هایی را برای بازاریابی ورزشی داشته باشد و از آنجایی که بازاریابی ورزشی نیروی محرک شرکت لنوو بود پس المپیک توانست باعث رونق برند لنوو شود. لنوو بهترین محصولات را برای المپیک فراهم کرده بود که دارای ضمانت نامه های قدرتمند بودند  بنابراین بازاریابی ورزشی یکی از مهمترین فرآیند های پیشرفت  لنوو بود.

• استراتژی بازاریابی شرکت لنوو

استراتژی بازاریابی شرکت لنوو این فرضیه را توصیف می کرد که آن ها تکنولوژی المپیک و فرهنگ المپیک هستند. تکنولوژی و فرهنگ المپیک دو بخش از اساسی ترین استراتژی های مهم المپیک  پکن بودند، به منظور دستیابی به این اهداف، شرکت لنوو یک سری  برنامه های پیشرفته برای بازاریابی در المپیک را اجرا کرد.

برای بازاریابی ورزشی و به منظور دستیابی به اهداف، شرکت لنوو باید یک نقشه راه ایجاد می کرد و از جزئیات بازاریابی ورزشی مطلع می شد. تکنولوژی  المپیک و فرهنگ های المپیک دو استراتژی شعار المپیک پکن بودند.تکنولوژی المپیک به این معنا بود که؛ اسپانسر اصلی المپیک باید تولیدات با کیفیت جهت ارائه در المپیک معرفی کند و تنها نام مشهور برند مهم نیست.

فرهنگ المپیک به این معنا بود که؛ بازاریابی ورزشی یک فرهنگ است و تاکید بر روی کسب و کار بازاریابی ورزش نباید فقط جهت فروش زیاد باشد بلکه هدف باید ایجاد فرهنگ مناسب و ورزش برای مشتری ها و در نهایت ایجاد اشتیاق در مردم باشد.

بازاریابی ورزشی برای شرکت ها از جهت اینکه ورزش یک فعالیت دینامیکی و با سلامت افراد درگیر است و فرهنگ مناطق را نیز در بر می گیرد می تواند در جهت افزایش محبوبیت برند و نام تجاری شرکت نقش به سزایی داشته با شد.با توجه به توضیحات و بحث های مطرح شده  باز هم هستند کسانی که ادعا می کنند؛ شرکت لنوو صلاحیت اسپانسری المپیک را نداشت و ارزش آن به اندازه ای نبود که اسپانسر المپیک شود.

به هر حال ارزش شرکت لنوو از سال ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۶ از ۳۰۷۰۰۰۰۰۰۰۰ یوان به۶۰۷۰۰۰۰۰۰۰۰  یوان افزایش پیدا کرده  بود. شهرت نام تجاری برند لنوو توانست  از ۵۳ درصد به ۶۲ درصد برسد و فروش خالص آن نیز ۴ درصد افزایش یافت. تجربه موفقیت آمیز پایان المپیک ۲۰۰۸ شرکت لنوو، با ارائه خدمات نوین و با کیفیت، که برنده شدن نشان خدمات طلایی المپیک را در پی داشت منجر به افزایش خدمات رسانی این شرکت شد به طوری که این شرکت توانست به اوج پیشرفت و ترقی برسد.

• آقای بازاریاب = بازاریابی صنعتی
• موسسه تحقیقاتی ایده = تحقیقات بازار

ما را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:  کانال تلگرام آقای بازاریاب   |    پیچ اینستاگرام بزاززاده  

بازاریابی ورزشی: تقسیم بندی بازارهای ورزشی/قسمت دوم

یکی از مهمترین مفاهیمی که در بازاریابی ورزشی باید مورد بررسی قرار بگیرد بحث اهمیت تقسیم بندی بازار ورزشی است؛ لذا قصد آن را داریم در این پست در مورد این مقوله بیشتر بحث کنیم؛ مهمترین دلایل اهمیت تقسیم بندی بازار ورزشی را می توان موارد زیر دانست:

• می توان نیازها و احتیاجات هر بخش را در مقابل رقبا آزمایش کرد.
• با استفاده از اطلاعاتی که از هر خرده بازار بدست می آید می توان، متناسب با بازارهای ورزشی مختلف، بودجه های بازاریابی مناسبی را به آنها تخصیص داد. 
• با شناخت دقیق خرده بازارها، می توان در برنامه های بازاریابی ورزشی خود تغییراتی ایجاد کرد و برای جلب رضایت مشتریان ورزشی خود، تلاش کرد.
• آگاهی از وسیع بودن بازار ورزشی و جمیت طرفدار آن برای بازاریابان ورزشی اهمیت بسیاری دارد.

  فواید تقسیم بازار

در صورتی که بخش‌بندی بازار توسط یک شرکت به خوبی انجام شده و به خوبی به کار گرفته شود، فواید زیادی را متوجه شرکت خواهد کرد؛ از جمله:

• تسهیل انتخاب بازار هدف: از آنجا که بخش‌بندی بازار نیازمند شناسایی دقیق مشخصات گروه‌های موجود در بازار است، لذا آشنایی با این خصوصیات انتخاب بین آنها را برای شرکت تسهیل می‌کند.
• افزایش سودآوری: گاهی امکان افزایش قیمت‌ها در ازای ارائه خدمات جدید برای کل بازار میسر نیست. در این حالت تعریف بخش‌های خاصی که مشتاق استفاده از خدمات جدید هستند، می‌تواند راهگشا باشد.
• شکل‌دهی به نیازها: بخش‌بندی به شرکت کمک می‌کند تا بتواند نیازهای جدیدی را در گروه‌های خاصی از مشتریانش برانگیزد و همچنین پیش‌بینی بهتری از آینده آن بخش داشته باشد.
• ایجاد نوآوری: توجه به کل بازار به‌صورت یکجا باعث می‌شود خصوصیات آن به‌طور کلی و بدون جزییات در نظر گرفته شود. اما تجزیه بازار به بخش‌های کوچک‌تر این جزئیات را برجسته کرده و موجب می‌شود شرکت در ارائه محصولات و خدمات مطابق با این خصوصیات فعال‌تر شده و دست به نوآوری‌هایی برای برآورده کردن آنها بزند.
• افزایش کارایی بازاریابی: از آنجا که منابع هر شرکتی دارای محدودیت است، لذا تعریف دقیق نیازهای مشتریان و انجام فعالیت‌های بازاریابی مطابق با آن الزامی است. بخش‌بندی بازار یکی از راه‌هایی است که باعث می‌شود منابع بازاریابی شرکت در مسیر صحیح آن مصرف شود.
• سودمندی مشتریان: ارائه محصولات کامل‌تری که مطابقت بیشتری با نیازهای مشتریان داشته باشد، نه تنها به نفع شرکت است، بلکه نفع مشتریان را نیز در پی خواهد داشت. مطابقت محصول با علایق مشتریان نیز نیازمند بخش‌بندی بازار و آشنایی بیشتر با خصوصیات مصرف‌کنندگان است.
• رابطه پایدار با مشتری: از آنجا که نیازهای مشتریان در طول زمان تغییر می‌کند، بخش‌بندی بازار به تولیدکننده کمک می‌کند که از نزدیک در جریان این تغییرات باشد و محصولات خود را متناسب با نیازهای جدید آنها ارائه کند.
• افزایش در سهم بازار: به‌دست آوردن سهم بالای بازار یکی از فواید مستقیم و مهم تقسیم بازار محسوب می‌شود. از آنجا که تقسیم بازار باعث می‌شود بخش‌های خاصی از بازار برای تولیدکننده دارای اولویت باشد، لذا تمرکز تولیدکننده در آن بخش موجب افزایش سهم وی از آن بخش و کل بازار می‌شود.

 مراحل تقسیم بازار 

در بازار­یابی مبتنی بر تقسیم­بندی بازار، سه مرحله باید پیموده شود:

1. تقسیم بازار؛ تقسیم­بندی بازار، اقدامی است که بدان وسیله یک بازار را به چند گروه از خریداران که دارای ویژگی­ها، نیازها یا رفتار­های متفاوت هستند، تقسیم می­کنند. زیرا هریک از این محصولات به آمیزه­ای متفاوت از بازاریابی نیاز دارند.
2. هدف قراردادن بازار؛ پس از تعیین یا شناسایی گروه­ها، موضوع هدف قرار دادن بازار مطرح می­شود. هدف قرار دادن بازار، یعنی ارزیابی جذابیت­های هر بخش از بازار و تعیین یک یا چند بخش از بازار که باید در آن به فعالیت پرداخت.
3. در این مرحله، مدیر بازار­یابی با توجه به اهداف شرکت، امکانات مالی و فنی، پرسنل بازار­یابی، توان رقابتی و خط­ مشی بازرگانیِ بازار هدف را انتخاب می‌کند. شرکت­ها، معمولا بخش‌هایی از بازار که می­تواند بیشترین ارزش را برای مشتری (و سود مناسب برای شرکت) به‌بار آورد و قادر به حفظ آن برای یک دوره بلندمدت باشند، به‌عنوان بازار هدف انتخاب می­کنند. شرکت برای اینکه بتواند بهترین بخش­های بازار را مورد هدف قرار دهد، باید نخست، میزان رشد، اندازه، جذابیّت ساختاری، سازگاری منابع و هدف­های شرکت یا هر بخش از بازار را مورد ارزیابی قرار دهد.
4. تعیین جایگاه بازار (market position)؛ مقصود از تعیین جایگاه) موضع( در بازار این است که شرکت، موضع رقابتی خود را از نظر محصول تعیین می‌نماید. یعنی شرکت تلاش می­کند، که نحوه ادراک مصرف‌کنندگان از محصول در مقایسه با نحوه ادراک آنها از محصول رقبا متمایز باشد.

 انتخاب بازار هدف

چندین عوامل در انتخاب بازارهای هدف یک شرکت اثر خواهند گذاشت. عوامل متعددی را که می‌توان در ارزیابی پتانسیل و تناسب بخشهای بازار به کار برد در زیر فهرست می‌شوند:

• ویژگیهای بخش
• رقبا در بخش
• همخوانی(تطبیق) با شرکت
• پتانسیل رشد
• پتانسیل سود‌دهی
• تعداد
• اندازه
• نقاط قوت
• منابع
• اهداف
• کانالها

مدیران ممکن است یک یا چند بخش را به عنوان بازارهای هدف برگزینند. تصمیم‌گیری برای تمرکز بر یک بخش به عنوان بازار هدف تحت عنوان استراتژی متمرکز یا یک بخشی شناخته می‌شود. تصمیم برای تعقیب بیش از یک بازار هدف با آمیخته‌های بازاریابی متناظر برای هر کدام به استراتژی تفکیک یا چند بخشی معروف است. و نیز گاهی از آن به عنوان بازاریابی تمایزی یاد می‌شود. سومین گزینه آنست که کل بازار بالقوه به عنوان یک مجموعه در نظر گرفته شود – یک بازار هدف وسیع. از این رو به عنوان بازاریابی غیر تمایزی(یکسان) یا انبوه یاد می‌شود.

معیارهای تقسیم بازارهای ورزشی 

برای تقسیم­بندی مشتریان و خرده­ بازارها، باید معیارهای گوناگونی مورد توجه قرار گیرد. پنج معیار اصلی تقسیم بازار عبارتند از:

1. قابلیت افزایش سود و بازده سرمایه­گذاری؛ اگر افزایش سود و بازده سرمایه­گذاری، از طریق عدم تقسیم­بندی بازار به‌دست آید، نباید هیچ‌گونه تقسیم­بندی­ای صورت گیرد. بنابراین مناسب­ترین روش برای تقسیم بازار روشی است که بیشترین فرصت را برای سود ایجاد کند.
2. مشابه بودن نیازهای خریداران در هر قسمت؛ خریداران بالقوه در هر قسمت از بازار، باید بر مبنای فعالیت­های بازار­یابی، مانند طرح و شکل محصولات مورد نیاز یا نوع تبلیغات، باهم شباهت­هایی داشته باشند.
3. متفاوت بودن نیاز­های خریداران در قسمت­های گوناگون بازار؛ اگر نیاز­های خریداران در قسمت­های مختلف بازار، کاملا متفاوت نیستند، تقسیمات را باید محدود کرد. ضمن اینکه هر قسمت مجزا، معمولا فعالیت­های بازار­یابی متفاوتی را می­طلبد که هزینه­های بیشتری نیز ایجاد می­کند.
4. امکان فعالیت بازار­یابی برای دستیابی به یک قسمت؛ دستیابی به یک قسمت بازار، نیازمند فعالیت بازاریابی کارآ و سازنده است. اگر این فعالیت، امکان‌پذیر نیست، نباید بازار را تقسیم کرد.
5. سهولت و هزینه تقسیم بازار؛ مدیر بازاریابی باید طرح تقسیم بازار را به‌سهولت و با هزینه پائین (متناسب با نوع طرح، بازار و منافع متصور آن)، اجرا کند.

روش قسمت بندی بازار(مراحل تعیین بازار)

• گام اول: در این مرحله پژوهشگر برای دستیابی به آگاهی‌هایی در زمینه انگیزش، عقیده ورفتار مصرفی مصاحبه های اکتشافی و گروهی انجام می‌دهد.
• ‏گام دوم: پژوهشگر در این مرحله برای از میان برداشتن متغیرهای بسیار مرتبط از تجزیه وتحلیل عاملی و برای به دست آوردن شمار مشخصی از قسمت‌های بازار که با یکدیگر بیشترین تفا وت را دارند از تجزیه تحلیل خوشه‌ای استفاده می‌کنند. گام سوم: در این مرحله بر حسب عقاید، رفتار، مشخصات رفتار شناختی، روان شناختی، قسمت‌های بازار را تعین می‌کنند.

  فرایند بخش بندی بازار

• تعیین شاخصها و فاکتورهای تقسیم بازار: در این گام شاخصهای تقسیم بازار انتخاب می‌شوند. در این مرحله می‌توان جهت تقسیم بازار شاخص های رفتاری، جغرافیایی و …راانتخاب نمود.
• تحقیقات بازار: در این گام براساس شاخصهایی که در قسمت قبل مشخص شده است،ویژگیهای مشتریان هر بخش مورد بررسی و تحلیل قرار می‌گیرد. در این گام براساس تکنیک‌های آماری چون فاکتور آنالیز، Cluster و …بخشهای مختلف شناسایی وتحلیل می‌شوند.
• ارزیابی بخشهای مختلف بازار: در این مرحله بخشهای مختلف بر اساس شاخص سوددهی یا مطلوبیت برای شرکت ارزیابی می‌شوند. نهایتاً بخش یا بخشهایی از بازار انتخابمی‌شوند.
• طراحی آمیخته بازاریابی مناسب برای بخشهای انتخاب شده: در این گام با توجه به ویژگیهای بخش یا بخشهای انتخاب شده از بازار، آمیخته بازاریابی مناسب طراحی وپیشنهاد می‌شود.

ادامه دارد…..

• آقای بازاریاب = بازاریابی صنعتی
• موسسه تحقیقاتی ایده = تحقیقات بازار

ما را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:  کانال تلگرام آقای بازاریاب   |    پیچ اینستاگرام بزاززاده  

بازاریابی ورزشی: روش های کسب درآمد باشگاهی

معمولاً باشگاه های ورزشی برای بقا و توسعه خود راه هایی را برای کسب درآمد در قالب بازاریابی ورزشی انتخاب و مشخص می کنند. البته این راه ها معمولاً از قبل مشخص شده اند و قوانینی نیز وجود دارند تا در چهارچوب این قوانین پیش روند. این راه ها چه هستند؟ در چهارچوب چه قوانینی حرکت می کنند؟توجه داشته باشید که روش های اشاره شده تنها چند روش اصلی کسب درآمد هستند و مطمئناً روش های متفاوت دیگری نیز وجود دارند.

● قوانین کلی

بر اساس قوانین کلی فدراسیون ها، کنفدراسیون ها، انجمن ها و سازمان ها و وزارتخانه های ورزشی، راه های کسب درآمد یک باشگاه ورزشی می بایست در چهارچوب ورزش و مسایل فرهنگی پیگیری شود. این روش های تجاری به غیر از اینکه نباید قوانین کشورها و مناطق را زیر پا بگذارند، همچنین نباید از محدوده فرهنگ و ورزش نیزخارج شوند.البته باشگاه هایی که به شرکت های سهامی تبدیل شده اند و یا به بازار بورس کشورشان یا بازار بورس بین المللی راه پیدا کرده اند، در چهارچوب فعالیت خود می توانند تجارت های دیگری را نیزانجام دهند.یکی از متداولترین راه های کسب درآمد و پوشش دهی هزینه ها توسط باشگاه یا کلوب های ورزشی، کسب حامی و اسپانسرهای مالی است.

باشگاه ها با جذب حامی مالی، موقعیت های تبلیغاتی به وجود آمده توسط خود را به شرکت ها و تاجران بزرگ ارایه می دهند تا در عوض، منبعی برای پوشش هزینه های خود فراهم سازند.یک باشگاه ورزشی می تواند به تعداد دلخواه حامی و اسپانسر جذب کند اما معمولاً باشگاه ها یک حامی اصلی و چند حامی جزیی دارند.حامیان مالی معمولاًهزینه های اصلی و تجهیزاتی باشگاه ها را به عهده می گیرند. البته روش معامله حامی و باشگاه می تواند بسیار متفاوت و توافقی باشد که درکشورهای پیشرفته و صاحب فوتبال قوانینی برای این نوع معاملات وجود دارد. برخی از حامیان برای مثال متعهد می گردند استادیومی را برای باشگاه فراهم سازند. برخی دیگر با ارایه مبلغی بالا برای مدتی مشخص به باشگاه از نظر مالی کمک می کنند. برخی دیگر نیز تجهیزات و امکانات ورزشی و رفاهی را به باشگاه ارایه می دهند که البته همان طور که اشاره شد روش معامله می تواند کاملاً توافقی باشد.

● فروش بلیت و مجوز پخش رسانه ای

یکی دیگر از منابع کسب درآمد توسط تیم ها و باشگاه های ورزشی، فروش بلیت دیدارها است. این روش یکی از کلاسیک ترین روش ها است که البته نسبت به روش های دیگر ممکن است سود آنچنانی نداشته باشد.معمولاً با وجود حامی مالی، باشگاه ها بدون آنکه مبلغی پرداخت کنند دارای استادیوم می شوند. درآمد حاصل از فروش بلیت بسته به نوع شراکت باشگاه و حامی، بین تیم ها و حامیان تقسیم می شود. روشی دیگر از نحوه کسب درآمد، فروش مجوز پخش دیدار به صورت مستقیم و یاغیر مستقیم به شبکه ها و تلویزیون ها است. از آنجایی که دیگر بازی های مهم مثل بازی های لیگ های کشورهای صاحب فوتبال و پیشرفته بر روی شبکه و تلویزیون های رایگان پخش نمی شود، تلویزیون یا شبکه ای که قصد پخش این دیدارها را دارد باید به باشگاه ها و سازمان های وابسته مبلغی را پرداخت کند.
این روش امروزه برای باشگاه های بزرگ به یکی از بهترین روش ها تبدیل شده است؛ مانند فروش پیراهن های ورزشی باشگاه ها به طرفداران و یا فروش وسایل مصرفی و ورزشی که با علامت و طراحی آن باشگاه همراه است. مثلاً باشگاه بایرن مونیخ دارای فروشگاه های زنجیره ای در کشور آلمان است که لوازم مصرفی، ورزشی (پیراهن، لباس های ورزشی، کیف، ساعت، جامدادی و …) که انحصاراً برای طرفداران بایرن تولید می شود را به فروش می رسانند.بسته به نوع تولید کننده محصول، این محصول قیمت گذاری می شود.

● راه اندازی مدارس و آموزشگاه ها

باشگاه های بزرگ و دارای هوادار زیاد معمولاً دارای مدارس و آموزشگاه های ورزشی هستند. معمولاً هزینه های ورود به این مدارس و آمورزشگاه ها زیاد است. البته این موضوع به نام اعتبار باشگاه نیز بستگی دارد.

• روش های دیگرراه و روش های دیگری نیز وجود دارند که می توانند بسیار متفاوت باشند. مشارکت در طرح های بزرگ، همکاری با شرکت ها، سازمان ها و شبکه ها برای اجرای طرح های مختلف و برخی از باشگاه ها که در ایران تعداد آنها اندک نیست. در اصل باشگاه های ورزشی شرکت یا صنایعی خاص هستند. در این حالت معمولاً شرکت یا سازمان مربوطه پاسخگوی هزینه های آن باشگاه است. برخی از باشگاه های ورزشی نیز عمده ترین راه کسب درآمد را فروش بازیکنان می دانند. این نوع باشگاه ها که معمولاً باشگاه های کوچک هستند با پرورش بازیکنان، آنها را به بازیکنان بزرگی تبدیل می کنند و با قیمتی خوب به تیم های بزرگ می فروشند.
• آقای بازاریاب = بازاریابی صنعتی
• موسسه تحقیقاتی ایده = تحقیقات بازار

ما را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:  کانال تلگرام آقای بازاریاب   |    پیچ اینستاگرام بزاززاده  

بازاریابی ورزشی: دلایل عدم موفقیت در جذب اسپانسر

اسپانسرشیپ در حوزه بازاریابی ورزشی یکی از مهمترین عوامل درآمدزایی محسوب می شود. مشارکت مالی برای برگزاری رویدادها و مسابقات ورزشی و حمایت از تیم های ورزشی که امکان دیده شدن را در اختیار مجموعه های مختلف قرار می دهد فرصت مناسبی است که شما بتوانید به معرفی برند، خدمات و یا فعالیتهای خود با استفاده از شیوه های مختلف تبلیغاتی بپردازید.

 در این چند سالی که اسپانسرینگ در ایران رواج پیدا کرده است این بخش یکی از چالش برانگیزترین زیر مجموعه های بازاریابی بوده است؛ اگر شما احساس کنید سازماندهیتان و یا نرخ موفقیت رویدادتان در جذب اسپانسر و بازاریابی بی نتیجه مانده است از خودتان یا همکارانتان سوال می کنید چه چیزی ممکن است تلاشهایتان را تخریب کرده باشد.

هفت نشانه قابل توجه وجود دارد که می توان از آنها به عنوان دلایل تخریب و عدم موفقیت در جذب اسپانسر و فعالیت های بازاریابی ورزشی نام برد:

شروع دیرهنگام:

توسعه اسپانسرشیپ برای یک رویداد که قبلا نیز اجرا شده است مثل نمایشگاه های سالیانه کتاب ۹ تا ۱۲ ماه و برای رویداد جدید ۱۲ تا ۱۸ ماه وقت می گیرد این وقت  برای گسترش استراتژی، ساختن ارتباط با اشخاص صحیح، ایجادسازی فرصت ها و اجرا کردن آنهاست.

ایمیل رسانی انبوه:

در واقع شما در جستجوی تعداد زیادی از اسپانسرها نیستید بهتر است بر روی جستجوی چند تا از شریک هایتان تمرکز کنید. اشخاص را پیدا کنید و برای هر چشم اندازتان استراتژی داشته باشید.

نداشتن پروپوزال:

اگر شما پیش زمینه ای از یک مکالمه با اسپانسرتان درباره اینکه چه چیزی می خواهید در آینده انجام دهید نداشته باشید موفق نخواهید شد شما باید یک پروپوزال داشته باشید تا بر اساس آن حرکت کنید.

نداشتن اطلاعات لازم:

موفقیت های ملاقات اولیه را با داشتن یک درک تجاری از اسپانسرهای بالقوه اشتباه نگیرید. اگر شما معیارهای موفقیت خودتان را نتوانید شرح دهید آمادگی نوشتن یک پروپوزال را ندارید.

درک نکردن نماینده اسپانسرشیپ:

درج کردن یک لوگو در بروشور یا دعوتنامه یک اسپانسرشیپ نیست. اگر شما برخی مولفه های تجربی را یکپارچه نکرده اید شما یک متعهد دارید نه یک اسپانسر

دادن امتیازهای بزرگ گیج کننده با اسپانسرشیپ:

شرکت های بزرگ مولفه های بشردوستانه ای ممکن است داشته باشند که کاملا با مولفه های بازاریابی متفاوت است. ممکن است رویدادتان از یکی از انها بتواند حمایت کند اما از هر دوی انها با هم نمی تواند حمایت کند.

از فروش دور شوید:

باور کنید رویدادتان و فرصت های اسپانسرشیپ شما ارزش بالایی برای داشتن شریک های درست دارد تنها لازم است شما درک کنید، رویدادتان را ترویج کنید و ارزشتان را حفظ کنید از این روش دور نشوید.

•  آقای بازاریاب = بازاریابی صنعتی
• موسسه تحقیقاتی ایده = تحقیقات بازار

ما را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:  کانال تلگرام آقای بازاریاب   |    پیچ اینستاگرام بزاززاده