Skip to main content

صادرات نامرئی

توریسم یکی از قدیمی ترین موضوعات در حوزه فعالیت اقتصادی است که تحت پوشش “توافقنامه عمومی تجارت در خدمات سازمان تجارت جهانی” قرار گرفته است. توریسم و خدمات مرتبط با گردشگری حدود ۱۱% از تولید ناخالص جهانی را به خود اختصاص داده است و موجب اشتغال حدود ۲۰۰ میلیون نفر در سطح جهان شده است. ۳۴% مهارت های خدماتی جهان نیز به همین حوزه تعلق دارد. توریسم بیش از هر صنعت دیگری باعث ایجاد شغل برای مردم ساکن در نواحی توریستی یا به طور عام موجب ایجاد کار در زمینه مرتبط با توریسم درنقاط مختلف جهان می شود .

بسیاری از محققان متقاعد شده اند که توریسم می تواند راه حل مناسبی برای فقر زدایی باشد. در برخی کشورها منفعت گردشگری بیش از هر صنعت دیگری است به عنوان مثال در کشور هند سود صنایعی چون چای /قهوه/مهندسی/جواهرات کمتر از صنعت گردشگری است. گرچه ممکن است درآمد صنعتی چون جواهرات بیشتر باشد اما به دلیل آنکه برای ساخت جواهرات  نیاز به واردات سنگ های قیمتی و در نتیجه خروج ارز است سود آن کمتر است. در حالی که در صنعت گردشگری واردات خاصی نیاز نیست.

توریسم به” صادرات نامحسوس” یا “صادرات نامرئی ” نیز معروف شده است. زیرا این صنعت برای کسب درآمد هیچ چیز قابل لمسی رابه خارج از کشور صادر نمی کند اما در عین حال از افراد خارجی در ازای ارائه خدمات “پول” دریافت می کند. وقتی توریسم ها به منطقه ایی وارد می شوند الزاما باید بابت غذا، محل اقامت /تفریحات/ حمل و نقل/ گشت ها و تورها، هزینه هایی را بپردازند همچنین پولی را که بابت خرید سوغاتی و کالاهای بومی کشور میزبان یا هزینه ورود به موزه و یا مکان های دیدنی و از این قبیل می پردازند باعث ورود ارز به کشور میزبان می شود و به رونق اقتصادی آن کمک می کند. با توسعه فعالیت های توریستی زمینه های متعددی برای ایجاد شغل فراهم می شود و این برای کشور هایی که با جمعیت جوان و متقاضی کار روبرو هستند مفید است. در کنفرانس جهانی توریسم که در سال ۱۹۸۰ میلادی در شهر مانیل برگزار شد اهمیت توریسم و تاثیرات گسترده آن به این صورت عنوان شد: “توریسم به دلیل اثرات مستقیمی که بر اجتماع /فرهنگ/تحصیلات و اقتصاد و روابط بین الملل جوامع دارد یک فعالیت اساسی در زندگی ملت ها به شمار می رود.”

توریسم مزایای بسیاری نسبت به دیگر بخش های اقتصادی دارد که  شامل موارد زیر است:

  • توریسم در محل مصرف تولید می شود و بنابر این فرصت هایی را برای پیوند دادن کالا ها و خدمات مختلف برای فروش ایجاد می کند.
  • توریسم صنعت متمایزی است که می تواند بر پایه محدوده وسیعی از منابع تولید شود. این خصوصیت باعث ایجاد قلمرو گسترده ای برای مشارکت افراد و بخش های اقتصادی غیر رسمی می گردد.
  • توریسم به سرمایه های مهم ملی همچون حیات وحش و فرهنگ وابسته است. این ها دارایی هستند که برخی از اقشار ضعیف جامعه به واسطه تمرکز زدایی و تفویض اختیار از مزیت کنترل کردن آنها  بهره مند شده اند.
  • صنعت توریسم بعد از کشاورزی از بیشترین توانایی در جذب انبوه نیروی کار و ارائه فرصت های مقیاس کوچک بر خوردار است.
  • صنعت توریسم می تواند در مناطق فقر زده که از صادرات اندکی بر خوردارند به خوبی رشد کند.
  • این صنعت سهم مهمی در اشتغال زنان دارد و می تواند حل مشکل نابرابری جنسیتی نقش کمکی ایفا می کند.

پس به توریسم نگاهی صادراتی داشته باشیم تا بتوانیم کشور ایران را به رشد اقتصادی /سیاسی و… برسانیم.

شماره تماس جهت مشاوره!